Canim Türk kahvesi istedi, Datca'nin icine gittik, Cihan'in daha önceden de gittigi, tanidigi "Güzel Abla" nin yeri dedigi bir yere gittik. Kahvelerimizi icerken, Vildan sordu: "Bizi vaz gecirdin, sen ne yapacaksin, insaat sirketleriyle konustun mu, kimlerle görüsecegini biliyor musun?". Aylardir MNS üzerinden yazistigimi, bir cok firmadan eleye eleye son bir kac tane kaldigini, onlarla görüsüp, ona göre karar verecegimi söyledim.
Hangi firmalar oldugunu sordugunda, benim emektar defteri actim, birinci siraya not aldigim sirketin adini söyledim: "Karia", ama nerede oldugunu bilmiyorum, telefonu var, " Lütfi Sönmez " adinda bir genc arkadasla yazistigimi, konustugumu, ama bugün cok yorgun oldugumu, yarin görüsmelere baslayacagim, dedim.
Karsimda oturan Cihan, nerede oldugunu aramana gerek yok, arkandaki tabeleya bak dedi. Döndüm, kocaman "KARIA INSAAT ve EMLAK" yaziyor.
Yerde ararken gökte buldum denir ya, iste tam öyle bir durum. Tesedüflere pek inanmam, hatta, tesadüf diye bir sey yoktur, diyenlerdenim. Su ise bakin, ben KARIA Insaati aramaya bile baslamadan, önüne kadar gelmisim.
"Güzel Abla" da calisan garson delikanliya, Lütfi Sönmez'ii sordum, arayim gelsin abi dedi, telefonla aradi....
Bir kac dakika gecmedi ki, geldi. Gür siyah saclarinin icine serpistirilmis beyazlariyla MSN deki görüsmelerimizden daha olgun ve bir parca yasli gösteriyordu. Gözlerinin ici gülen bakislariyla "Hosgeldin Abi...." dedi, sanki yillardir tanidigi bir dostuyla yeniden karsilasmis gibiydi.
Karsisindakine güven veren ve candan, samimi bir hali vardi...
Ilk intibaa önemlidir derler...
Edindigim ilk intibaa: Kafamadaki sorularin bazilari silindi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder