Müracaatimizdan 5 hafta sonraya tarih vermeleri bekledigimden daha cabuk oldu.
Sagolsun Lütfü bir kac saatlik gecikmelerle devamli detayli bilgi verdi, fotograflari yolladi.
Simdi heyacanli bir bekleme süreci basladi, ya tarihi bir eser, ya da bir eser izi cikarsa ne olacak telasi ikimizde de vardi. Datca'da Lütfi, Nürnberg'de ben....
Ikimizde de diyorum ama Lütfi cok sakin ve kendinden emindi. Cocuklugu bu bahcede oynayarak gecmis, zamaninda bahceye birseyler de ekmisler, topragi iyi taniyordu, bahcenin her yanini, altini, üstünü iyi biliyordu. Beni sakinlestirecek birseyler söylemeye calissa da, heyacanim gitmiyordu..
Ben Lütfi'nin anlattigi ve yolladigi fotograflari asagida yayimliyorum.
Bu ilk görüntü, kazi islerinin cabuk bitmesi icin Lütfi'in önceden organize ettigi ekip Arkeologlari beklerken. Sagdaki gözlüklü Lütfi Sönmez.
Kazi calismasini yapacak arkadaslar Marmaris'den sabah 10.00 civarinda gelmisler.
Görevliler, zeminde kazi calismasi yapabilmek icin uygun olmadigini, kayalarin ve otlarin temizlenmesini istemisler..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder